Niezbędna ilość energii

Wyliczanie niezbędnej ilości przyjmowanej energii.

Dla człowieka aktywnego czyli uprawiającego sport na przykład bieganie, jazdę na rowerze czy trening na siłowni lub inną aktywność fizyczną, a także dla osoby pragnącej zachować wysportowaną sylwetkę, ważne jest ustalenie optymalnej ilości przyjmowanej energii, zawartej w codziennym pożywieniu oraz w uzupełniających preparatach odżywczych. Jest to warunkiem osiągnięcia dobrych wyników i utrzymania dobrego stanu zdrowia. Obliczenia są niezbędne jeżeli komuś zależy na utrzymaniu wyrównanego bilansu energetycznego. Jeżeli ćwiczący na siłowni chce poprawić swoją muskulaturę powinien wiedzieć, że wzrost wagi ciała wymaga dodatniego bilansu energetycznego tzn. należy konsumować o około 20% energii więcej, niż wynosi jej ilość, gwarantująca wyrównanie bilansu.

Dlatego musimy wiedzieć ile energii potrzebujemy w celu osiągnięcia wyrównanego bilansu energetycznego, aby móc doliczyć owe 20% energii więcej, niż wynosi jej ilość, gwarantująca wyrównanie bilansu. I odwrotnie, jeśli potrzebujemy zredukować swoją wagę, obliczenia takie również mogą się przydać.

Dane uwzględniane do obliczenia niezbędnej ilości przyjmowanej energii.

Człowiek wydatkuje przyjmowaną energię przede wszystkim w celu podtrzymania podstawowych funkcji życiowych, w tym stałej temperatury ciała, ale także na większą lub mniejszą aktywność fizyczną. Ilość wydatkowanej energii  w stanie spoczynku jest indywidualna. Tłumaczy to, dlaczego dwaj ludzie w tym samym wieku, tej samej płci i o takiej samej aktywności fizycznej muszą w celu utrzymania wyrównanego bilansu energetycznego przyjmować różne ilości energii. Jeden człowiek będzie odżywiał się bardzo skromnie i  mimo to przybierze na wadze, natomiast drugi będzie jadł dużo i obficie, a jego waga nie wzrośnie. Z tego powodu ważne jest indywidualne podejście przy obliczaniu zapotrzebowania energetycznego poszczególnych osób.

Najpierw należy obliczyć ilość energii niezbędnej do zachowania podstawowych funkcji życiowych. Wskaźnik ten jest nazywany podstawowym zapotrzebowaniem kalorycznym (BMR –basal metabolic rate). Na jego wielkość ma wpływ szereg czynników, do których zaliczyć możemy również stres psychiczny, który na przykład może hamować rozwój muskulatury u kulturystów.

W jaki sposób obliczyć BMR?

Sposób obliczania jest zależny od podejścia do tego problemu poszczególnych autorów, którzy do tej pory nie byli w stanie ustalić najlepszej metody. Obliczenia dadzą wynik w kilokaloriach (kcal) na 24 godziny. Jeśli chce się otrzymać rezultat w kilodżulach (kJ), a więc jednostce odpowiadającej systemowi SI, należy otrzymany wynik pomnożyć przez 4,18.

Dla uzyskania dokładnego wyniku możemy skorzystać z następujących wzorów:

KOBIETY / BMR = 55 + (9,6 X CC) + (1,8 X V) – (4,7 X WIEK)

MĘŻCZYŹNI / BMR = 66 + (13,8 X CC) + (5 X V) – (6,8 X WIEK)

Objaśnienia użytych skrótów:

CC – aktualny ciężar ciała w kilogramach

V –  wysokość w centymetrach

Wiek – aktualny wiek w latach

Wynik jest wartością BMR, aby jednak uzyskać całkowitą ilość niezbędnej energii, należy do niego doliczyć jeszcze ilość energii, która jest przeznaczona na pokrycie codziennego zapotrzebowania organizmu (czyli energii zużytej na inne czynności za wyjątkiem ciężkiej pracy fizycznej i treningu sportowego).

Orientacyjne ilości energii, niezbędnej do pokrycia codziennego zapotrzebowania, wynikającego z charakteru aktywności fizycznej – należy doliczyć:

Praca siedząca (urzędnik)

+ 20% wartości BMR

Średnia aktywność (osoba pracująca manualnie)

+ 35% wartości BMR

Praca fizyczna (ale nie górnik czy drwal…)

+ 50% wartości BMR

Orientacyjna ilość energii spożytkowana w wyniku oddziaływania stresu:

Codzienny stres

10 – 15% wartości BMR

Nadzwyczajny stres

20 – 40% wartości BMR

Przykład wyliczenia całkowitej ilości wydatkowanej energii przy zastosowaniu wymienionego wzoru:

Mężczyzna 30 lat, wzrost 183cm, waga 73kg, minimalna aktywność fizyczna, nie uprawia sportu, poziom stresu 20% BMR.

66 + (13,8 X 73) + (5 X 183) – (6,8 X 30) = 66 + 1007,4 + 915 – 204 = 1784 kcal (7460kJ)

Wartość BMR wynosi 1784 kcal

plus 20% BMR na codzienną aktywność fizyczną (czyli 356kcal)

w sumie 2140 kcal (8945kJ)

plus 20% BMR na działanie stresu (czyli następne 356kcal)

łącznie 2496kcal (10433kJ)

Mężczyzna ten musi spożyć dziennie około 2500kcal, aby pokryć całkowite zapotrzebowanie energetyczne (wyrównać bilans). Przekraczanie tej wartości tylko o 10% dziennie (czyli tylko o 250kcal) przez okres około 6 miesięcy, spowoduje przybieranie na wadze. Brak aktywności fizycznej spowoduje to, że przybrana masa ciała będzie się składać z tłuszczu.

►  Mężczyzna 53 lata, 183cm, 73kg, średnia aktywność fizyczna, poziom stresu 30% BMR

66 + (13,8 X 73) + (5 X 183) – (6,8 X 53) = 66 + 1007,4 + 915 – 360 = 1628 kcal

Wartość BMR wynosi 1628kcal (6807kJ)

Plus 20% BMR na aktywność fizyczną (czyli 326kcal)

W sumie 1954kcal (8168kJ)

Plus 30% BMR na działanie stresu (czyli dodatkowe 489kcal)

Łącznie 2433kcal (10210kJ)

Rezultat jest prawie identyczny. W tym przypadku powodem jest to, że starszy mężczyzna jest aktywny fizycznie. Rezultaty są również podobne z tego powodu, że większość ludzi wraz wiekiem przybiera na wadze, z tym jest związany wzrost powierzchni ich ciała, w wyniku czego spadają straty energetyczne. Jednakże większy ciężar ciała oznacza również większe zapotrzebowanie na energię, więc w ostatecznym rozliczeniu BMR starszego mężczyzny jest takie samo lub nawet wyższe.

Wpływ aktywności fizycznej (sportowej)

Najważniejszym czynnikiem mającym zasadniczy wpływ na zapotrzebowanie energetyczne organizmu jest aktywność fizyczna. Na przykład 60 minut uprawiania sportu, przy osiągnięciu 80% maksymalnego pulsu oznacza, że do uzyskanego wyniku BMR należy doliczyć około 500kcal (2500kJ). Jeśli wykorzystamy dwa powyższe przykłady mężczyzn, możemy stwierdzić, że po 60 minutowej aktywności sportowej ich rzeczywiste zużycie energii osiągnie wartość około 3000kcal.

Całkowite wydatki energii w kcal/godz. (według Shermana)

Lp.

Rodzaj czynności

Zapotrzebowanie energetyczne w kcal

75kg

78kg

80kg

82kg

84kg

86kg

Organizmu o wadze 70kg

Na 1kg wagi ciała

1.

W czasie snu

65

0,93

70

73

74

76

78

80

2.

Leżenie, odpoczynek

77

1,10

83

86

88

90

92

95

3.

Siedzenie spokojne

100

1,43

107

112

114

117

120

123

4.

Czytanie głośno

105

1,50

113

117

120

123

126

129

5.

Stanie swobodne

105

1,50

113

117

120

123

126

129

7.

Ubieranie i rozbieranie

118

1,69

127

132

135

139

142

145

8.

Szybkie pisanie na masz.

140

2,00

150

156

160

164

168

172

9.

Zmywanie naczyń

144

2,06

155

161

165

169

173

177

10.

Zamiatanie podłogi

169

2,06

155

161

165

169

173

177

11.

Praca w ogrodzie *

250

3,57

268

278

286

293

300

307

12.

Lekkie ćwiczenia fizyczne

170

2,43

182

190

194

199

204

209

13.

Dość forsowne ćw. fiz.

290

4,14

311

323

331

339

348

356

14.

Bardzo fors. ćw. fizyczne

600

8,57

643

668

685

703

720

737

15.

Powolny spacer (4km/h)

200

2,86

215

223

229

235

240

246

16.

Marsz (6km/h)

300

4,28

321

334

342

351

360

368

17.

Marsz (8,5km/h)

650

9,28

696

724

742

761

780

798

18.

Wolny bieg (8,5km/h)

570

8,14

611

635

651

667

684

700

19.

Pływanie

500

7,14

536

557

571

585

600

614

20.

Jazda na rowerze–wolna*

300

4,28

321

334

342

351

360

368

21.

Jazda na rowerze-szybka*

600

8,57

643

668

686

703

720

737

22.

Gimnastyka *

450

6,42

482

501

514

526

539

552

Jeżeli przykładowy mężczyzna w wieku 30 lat zacznie ćwiczyć w siłowni codziennie po 60 minut i będzie chciał zwiększyć muskulaturę. Do wyjściowego poziomu zapotrzebowania energetycznego 2496kcal należy dodać 600kcal na trening. Uzyskamy wartość około 3100kcal. Do tego należy dodać jeszcze 20% wartości, czyli ilość niezbędną do osiągnięcia pozytywnego bilansu energetycznego, a więc następne 620kcal. W sumie będzie musiał przyjąć 3720kcal. To żaden problem, ale kalorie kaloriom nierówne. Dlatego należy zastanowić się jakiej jakości żywność będziemy dostarczać do naszego organizmu.

Źródło: KiF „Podstawowe zasady odżywiania w kulturystyce i fitness” Dr Peter Fort