48 rok jestem Polakiem!
Ja na zdjęciu podczas MGS-u uchwycony przez Piotra Siliniewicza
Wspominam o tym w dniu moich kolejnych urodzin, bo wcale się tego nie wstydzę. Cieszę się, że mogę tutaj być i mieszkać w tym kraju, między wieloma wspaniałymi ludźmi. Cepów również nie brakuje, ale gdzie ich nie ma? Nie jest łatwo, ale nikt w dniu moich narodzin nie mówił mi że tak będzie. Przynajmniej czegoś takiego sobie nie przypominam. Dlatego nie pękam i brnę przez życie tak jak Wy. A wiem na pewno, że warto było przeżyć 48 lat wśród Was!!! Nie marnowałem czasu przez te lata. Bo od bardzo wielu lat dążę do tego, aby lepiej zrozumieć świat i drugiego człowieka, pchając kamień własnej niedoskonałości pod górę, aby zrzucić go w końcu w przepaść i pozbyć się tego co we mnie jest złe. Na razie efekty są marne, ale nie załamuję się w swej syzyfowej pracy – bo Syzyf również się nie poddawał. Uważam, że każdy powinien naprawiać Świat pracując nad sobą, a to jest najtrudniejsze. Bo nasza próżność oraz pycha zaślepia nas i nie widzimy tego co w nas złe. Tego wszystkiego, co da się naprawić, a jedynie my możemy to zrobić. Nie będę się rozpisywał, bo najlepiej o tym co teraz myślę i chciałbym Wam przekazać pisze ks. Jan Twardowski:
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzązostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dzwięk troche niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widziec naprawde zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzec
kochamy wciąż za mało i stale za późno Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze a bedziesz tak jak delfin łagodny i mocny Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiac o miłosci
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą
Miłości i zrozumienia drugiego człowieka od wielu lat się uczę. Chciałbym umrzeć, gdy to osiągnę. I mam ogromną nadzieję, że nie będę musiał żyć wiecznie.
Slavo65
